تاثیر میدان مغناطیسی ایستا بر القای آپوپتوزیس و تغییر در چرخه سلولی T-لنفوبلاست‌ها

اهداف: آپوپتوزیس یا مرگ برنامه‌ریزی‌شده سلول، فرآیند فیزیولوژیک سلولی است که منجر به نمو فعال و طبیعی و همچنین حفظ هوموستازی بافتی می‌شود. آپوپتوزیس تحت تاثیر عوامل مختلف محیطی رخ می‌دهد. این مطالعه به‌منظور یافتن راهی کم‌خطر برای القای آپوپتوزیس در سلول‌های T-لنفوبلاست انسانی به بررسی اثر میدان مغناطیسی ایستا بر القای آپوپتوزیس پرداخت.روش‌ها: در این پژوهش آزمایشگاهی، دودمان سلولی T-لنفوبلاست‌های انسانی کشت‌داده‌شده (E6.1 یورکَت)، به‌مدت 6 و 24 ساعت تحت تاثیر میدان مغناطیسی ایستای 6میلی‌تسلا قرار گرفتند. از ‎لومینومتری برای سنجش میزان کل آپوپتوزیس، فلوسایتومتری برای سنجش میزان آپوپتوزیس اولیه و وسترن‌بلات برای سنجش میزان پروتئین‌های فسفریله ATM و E2F1 استفاده شد.یافته‌ها: افزایش میزان آپوپتوزیس در سلول‌های تیمارشده نسبت به سلول‌های کنترل، 36 ساعت بعد از تیمار با میدان مغناطیسی 6میلی‌تسلا به‌مدت 6 (0/011=p) و 24 ساعت (0/055=p) معنی‌داری بود. 36 ساعت بعد از تابش‌دهی سلول‌ها با میدان مغناطیسی 6میلی‌تسلا، اولین تفاوت قابل ملاحظه بین سلول‌های تابش‌دیده و کنترل مشاهده شد (0/001>p).ا 24 ساعت بعد از تیمار سلول‌ها با میدان مغناطیسی 6میلی‌تسلا، میزان جمعیت سلول‌ها در فازهای S و G2 کاهش و 36 ساعت بعد از تیمار، جمعیت این دو فاز رو به افزایش گذاشت و جمعیت سلولی فاز G1 کاهش یافت. تیمار با میدان مغناطیسی 6میلی‌تسلا، باعث افزایش مقدار پروتئین فسفریله ATM در ناحیه سرین 1981 و پروتئین فسفریله E2F1 در ناحیه سرین 31 شد.نتیجه‌گیری: میدان مغناطیسی ایستای 6میلی‌تسلا با افزایش و فعال‌سازی پروتئین‌های ATM و E2F1 در سلول‌های تیمارشده، باعث القای آپوپتوزیس در آنها می‌شود.